تازه های صنعت ساخت و ساز

معماري داخلي مجموعه دانش ، فن و هنري است که با عناصر طراحی داخلی از قبيل فرم رنگ بافت و ... سعي در بهينه سازي فضاها و دست يابي به کارائي و کار کرد مناسب در کنار زيبائي معاني و معناها مي باشد. معماري داخلي با ايجاد مجموعه اي از بايدها و نبايدها "کثرت ها و کاستي ها "و قرار دادن فرم در برابر فرم و فضا " طبيعت در برابر هندسه ( معماري ارگانيک ) " داخل در برابر خارج و همچنين قدرت و منطق مردانه از يک سو و احساسات زنانه از سوي ديگر (که در اوج وجود به تفاهم رسيده اند) مي کوشد ارتباط معنائي و فرمال (Formal ) را مفهوم بخشد . در واقع معماري داخلي

به وسيله اين ترکيب مي خواهد به اهداف مورد نظر خود در طراحي فضا دست يابد.

در معماري داخلي با ايجاد ضرب و اهنگ در هندسه مي توان احساسات انساني را بيدار ساخت در تمامي ابعاد نفوذ کرد و حرکتهائي غير از حرکتهاي عمودي و افقي ايجاد کرد. ما در معماري با فرکانس هاي نوري که طول و عرض و ارتفاع را تعريف مي کنند، سروکار داريم و موقعي که اين سه به موجزترين شکل واقع شود، شما احساس زيبايي مي کنيد مجموعه اي از اشکال هندسي، که به صورت مجرد و بي هيچ واسطه اي در فضايي دو بعدي قرار گرفته اند. تناسبات، ابعاد، غلظت، توناليته رنگ هاي استفاده شده و تحريکات حسي موجود در هر اثر ، بيانگر هماهنگي دقيق در اجزاء است. انسان به واسطه گرافيك محيطي در کنار معماري داخلي با محيط پيرامون خود سخن مي گويد ، و با ديگران ارتباط برقرار مي كند. معماري داخلي در ايجاد فضايي مطلوب و دلنشين براي افراد جامعه نقش موثردارد. معماری داخلی به معنایی ملموس تر نوعی طراحی دکوراسیون داخلی می باشد. دکوراسیون که بر گرفته از واژه  دکور یعنی نوعی خواست و اراده برای ایجاد نقش و نگارهایی خاص که معمولا با مفهوم تزئین و زیبایی برای ایجاد لذت و آرامش  می باشد، یعنی محیا کردن شرایط ایجاد معماری داخلی است. دکوراسیون چه در معنای عام و چه خاص برای طراحی داخلی بکار می رود. دکوراسیون داخلی محيط مناسب يعني فضايي كه بشر در آن بتواند فارغ از فشارهاي ناخواسته رواني رشد كرده و شكوفا شود و اين از خواسته هاي عقلاني و منطقي هر جامعه است. گرافيك " محيط زيبايي بصري و نظم و هماهنگي مطلوب فضا است. مقصود از تمام طرح هاي گرافيكي براي طراحی داخلي و طراحی معماری خارجی – ايجاد فضايي براي زندگي پر نشاط و سالم و قانع كننده است. مشخص كردن يك مكان از مكاني ديگر ، زيبا سازي ، نظم و انسجام بخشيدن به فضا و گسترش حيطه فعاليت معماري داخلي، از اهداف گرافيك محيطي به شمار مي رود. معماري داخلي (Interior Design) که به عنوان يک حرفه، يک هنر و يک صنعت در دنيا شناخته شده، بهينه سازي فضاهاي داخلي ساختمان ها به منظور انجام فعاليت هاي روزمره يعني زندگي وکار است. بخش اعظم عمر ما در فضاهاي داخلي بناها سپري مي شود. اين فضاها محيطي را ايجاد مي کنند که پاسخ گوي نيازهاي اساسي ما نظير نياز به سرپناه بوده و بسياري از فعاليت هاي ما در آن صورت مي گيرد. همچنين آنچه به يک بنا روح مي بخشد، طراحی داخلي آن است. بنابراين مي توان گفت کيفيت طراحی دکورسیون داخلی

از يک طرف تأثير مستقيمي بر نحوه انجام فعاليت هاي ما در آن دارد و از طرف ديگر نگرش، احوال و شخصيت ما را تحت تأثير قرار مي دهد.

بر اين اساس، هدف معماري داخلي، بهبود عملکرد فيزيکي و رواني فضا براي راحت سازي زندگي در آن است. فضاي معماري بدون طراحی داخلی يا اصلاً قابل استفاده نيست و يا در صورت قابل استفاده بودن، کارآيي لازم و بهينه را نخواهد داشت. معماري داخلي زندگي همه آحاد جامعه را تحت تأثير قرار مي دهد و تأثيرات آن در زندگي به وضوح قابل مشاهده است. از اين رو موضوع معماري داخلي به هيچ وجه محدود به اقشار مرفه و خانه هاي اعياني نيست. معماري داخلي مي تواند براي کل جامعه و طبقات کم درآمد هم مفيد باشد. اگر قناعت را اصل اساسي امروز جامعه بدانيم و قصد داشته باشيم امکان زندگي راحت را در فضاي 40 يا 60 متري آپارتمان ها فراهم کنيم، معماري داخلي يک ضرورت گريزناپذير خواهد بود. طراحی داخلی مي تواند به ما نشان دهد که در یک فضاي کوچک چطور و با چه وسايلي بايد زندگي کنيم. از آنجا که معماري داخلي در ارتباط مستقيم با ويژگي هاي روحي ـ رواني انسان قرار دارد، بايستي براي نيل به يک طرح مطلوب، ويژگي هاي رفتارهاي انساني در فضاهاي داخلي زيستي اعم از عمومي و خصوصي، در طراحي به دقت مورد توجه قرار گيرد. از اين رو طراح به هنگام طراحي داخلي با دو مقوله سروکار دارد: کاربرد آن فضا، و احساس و تأثيري که مي خواهد آن فضا بر استفاده کننده داشته باشد. معماري داخلي طيف گوناگوني از عناصر و مؤلفه ها از قبيل فرم، نور، رنگ، بافت، کف، سقف، ديوار، عناصر کارکردي و تزييني و مبلمان را در برمي گيرد. اين عناصر ابزارهاي کار طراح هستند که همگي بايد بطور هماهنگ و متناسب در يک طرح مرتبط و خوشايند قرار گيرند. معماري داخلي که در حد واسط ميان طراحی معماري و طراحي داخلی و مفهوم کلی طراحی تجسمی  قرار مي گيرد، به همان ميزان که شامل جنبه هاي کاربردي، ساختاري و فني مي شود، طراحي تجسمي و جنبه هاي بصري و زيبايي شناسانه را نيز در بر دارد. از اين رو معماري داخلي اغلب در رديف هنرهاي تجسمي به حساب آمده است و براي موفقيت در آن، بايستي تا حد نسبتاً زيادي با عناصر و اصول طراحي تجسمي و مبادي سواد بصري آشنا بود. اگرچه معماري داخلي امروزه به عنوان يک تخصص شناخته مي شود و محدوده بسيار وسيعي را در بر مي گيرد، اما از آنجايي که اين رشته در ارتباط مستقيم با دکوراسیون داخلی خانه و زندگي روزمره مي باشد، شناخت الفباي معماري داخلي

و تبيين مباني آن به زبان ساده براي عموم مردم و بويژه زنان خانه دار، به قابل فهم کردن آن و برخوردي علمي با اين پديده خواهد انجاميد و در نهايت تأثيري عميق بر کيفيت فضاهاي زيستي جامعه ما خواهد داشت.

فلسفه و تمدن کلاسیک یونان و روم باستان شالوده فکری و اجتماعی تمدن باخترزمین را تشکیل می دهد و طی دو هزار سال گذشته همواره فلسفه کلاسیک در بینش ذهنی و کالبد فیزیکی تمدن غرب مشهود بوده است. سبک کلاسیک که در پی نفوق معماری مدرن از اوایل قرن اخیر مورد بی توجهی نسبی قرار گرفته بود به تدریج بعد از انتقادی که به سبک مدرن شد دوباره به صورت یک سبک مهم که می تواند پاسخگوی نیازهای جامعه امروز باشد مطرح شد. معماران نئوکلاسیک همچون معماران پست مدرن توجه به گذشته دارند ولی یک اختلاف عمده بین این دو دیدگاه نسبت به تاریخ وجود دارد. معماری پست مدرن در پی هویت انسان است و تاریخ هر قوم و ملتی به عنوان بخشی از هویت آن ملت تلقی می شود، لذا آنها تاریخ فرهنگی و کالبدی و همچنین دستور زبان معماری هر قومی را در معماری خود در هر منطقه نمایش می دهند .

هنر معماری پست مدرنیسم

البته معماری پست مدرن ملاحظات و ساختارهای بسیار پیچیده تری دارد و گفتن اینکه آنها بدنبال هویت و کیستی انسان هستند می تواند یکی از ده ها ملاحظات فکری و اندیشه های فلسفی پنهان و آشکار هنر معماری در معماری پست مدرن باشد. هنر معماری اعم از کلاسیک و پست مدرن یک هنر دو وجهی است. به عنوان وجه نخست طراحی معماری از کلیت و نمای یک اثر معماری ساخته شده سخن می گوید و وجه دوم از طراحی داخلی و یا معماری داخلی پرده بر می دارد. هر دو وجه هنر معماری در معماری پست مدرن و معماری تئوکلاسیک به چشم می خورد. وجه نخست یعنی طراحی معماری و نگاه ناظر به نما و کلیت یک اثر معماری در پست مدرنیسم پر رنگ تر است و البته وجه دوم یعنیطراحی داخلی و یا به معنای گویاتر طراحی دکوراسیون داخلی معماری ساختمان در معماری کلاسیک و نئوکلاسیک از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد. اما این کار به معنی تقلید نیست بلکه بر اساس شرایط زمانی و مکانی به صورت جدید و امروزی ظاهر می شود، و لذا معماران پست مدرن در تغییر دادن تناسبات، رنگ ها و عملکرد های نمادهای تاریخی به خود تردید راه نمی دهند.

هنر معماری نئوکلاسیک غرب با رگه های دینی

اما معماران نئوکلاسیک همچون کوینلن تری انگلیسی(یکی از مهم ترین نظریه پردازان سبک نئوکلاسیک) معتقدند که «نظم های کلاسیک الهاماتی آسمانی و مقدس هستند» پس تغییر در آنها صحیح نیست و هر تغییری در آن باعث تبدیل شدن کمال به نقصان می شود. آنها دلیل جاودانگی معماری کلاسیک را در همین می دانند و از نظر معماران نئوکلاسیک سبک پست مدرن یک مد است زیرا در این سبک اصول جاودانه معماری کلاسیک با طبع، نظر و منطق زمینی تغییر داده شده است. معماران نئوکلاسیک سبک مدرن را نیز سبکی قابل قبول نمی دانند چنانکه کویلن تری گفته است «مدرنیسم پرهیز از هر روشی است که کارکرد داشته است» لذا معماران نئوکلاسیک، گذشته و خصوصا معماری کلاسیک را منبع الهام خود می دانند و معماری کلاسیک و یا سنتی را به همان گونه که از نظر کالبدی بوده، برای احتیاجات امروزه طراحی می کنند. اما باید توجه داشت که در داخل این فرم های تاریخی کلیه وسایل رفاهی امروزی تدارک دیده شده است. اگر خواسته باشیم در یک جمله معماری نئوکلاسیک را تعریف کنیم می توان گفت: ساختمان نئوکلاسیک، پوسته ای کلاسیک بر روی امکانات مدرن است. معماران این سبک معماری کلاسیک را یک معماری لایزال و بی زمان می دانند اصولی که در این سبک مانند نظم، تقارن، هماهنگی و کمال در زمان یونان برای خانه خدایان مطرح شده بود اصولی جاودانه است که همچنان می توان از آنها استفاده کرد.خدایان یونان خدایانی زیبا و در حد کمال جاودانه بودند لذا خانه های آنان نیز باید دارای همین خصوصیت می بود بنابراین از مهمترین معابد کلاسیک که معبد پارتنون در آتن می باشد نماد شاخص معماری کلاسیک است که به طور کامل بر اساس اصول ریاضیات و هندسه طراحی و ساخته شده است. جالب است بدانیم در ایران نیز اولین سبک فرنگی که بسیار مورد توجه قرار گرفت سبک نئوکلاسیک می باشد که در زمان ناصرالدین شاه در نیمه دوم قرن نوزدهم این سبک به کشور ما نفوذ پیدا کرده است و همچنان نیز آثار آن بر پیکره شهرهای ما نقش بسته است.

کومه سرا/ویرایش: ARIYANARIANARTEMISSARIANFAR